نام مقدس تو!
ماه زخمی بود و شب دراز؛
و باد
انبوه چناران سوگوار
در دو سوی جوی را
به مویه وامی داشت.
در رثای روز و روشنی
به سوگ نشستیم؛
و نام کوچک تو
تنها ورد مقدسی بود
که هول شب را
از دل ها می زدود.
بیست و پنجم مرداد ماه 1394
+ نوشته شده در پنجشنبه ۶ اسفند ۱۳۹۴ ساعت 11:18 توسط محسن احمدوندی
|
گفته بودی که کشتی ای هستی