بر شانه های خون گرفته ی افق های دور دست

ابرها

تابوت سرخی را

بر دوش می کشند

پیچیده در گستره ی این دشت شب زده

خشم و خروش رعد

بار دگر

ناقوس مرگ کدام کبوتر بی آشیانه را خواهند نواخت؟

سوم مرداد ماه 1389