بانو
بانو اجازه هست غزلی تازه سر کنم؟
تا عمق چشم های قشنگت سفر کنم؟
بانو اجازه هست که شعر لب تو را
روزی هزار دفعه نخوانده زِ بَر کنم؟
بانو اجازه هست که از عشقِ داغمان
فریاد سر دهم، همه را با خبر کنم؟
بانو! بگو که عاشقمی؛ جانِ من بگو!
تا آسمان زیر و زمین را زبر کنم
آغوش واکن و به من آن شور را بده
تا جان به کف نهاده، برایت خطر کنم
شرقی ترین الهه یِ آمالِ من تویی
از من نخواه تا زِ نگاهت حذر کنم
بهمن ماه1388
+ نوشته شده در پنجشنبه ۱۱ شهریور ۱۳۸۹ ساعت 10:0 توسط محسن احمدوندی
|
گفته بودی که کشتی ای هستی